Geschiedenis van de wijnstreek Jumilla

Tijdens de epidemie van phylloxera (druifluis) in de 19e eeuw werd Jumillia wonderwel gespaard en trad een periode in van economische expansie. Wijnhandelaren uit Frankrijk kochten tijden de phyloxera periode grote hoeveelheden wijn uit dit gebied op.
De meeste druivenstokken waren daarom lange tijd nog ongeënt .
Helaas deed de Phylloexera uiteindelijk in 1989 alsnog zijn intrede in Jumilla, waardoor ongeveer 60% van de wijngaarden werd verwoest.
De heraanplanting verliep aanvankelijk traag, maar deze catastrofe had als voordeel dat het een enorme impuls gaf aan de introductie van de modernste technieken die al eerder tot groet successen hadden geleid in de omringende gebieden Alicante en Almansa.
Dankzij deze revolutie is het Jumilla gelukt om sinds het begin van deze eeuw mee te spelen in de eredivisie van Spaanse wijnen.

Geografie en geologie

Het 's zomers dorre gebied bevindt zich 400-800 meter boven de zeespiegel.
Het landschap is bergachtig en afgewisseld met plateaus en valleien.
De bodem bestaat voornamelijk uit kalksteen bedekt met zand.
Klimaat van Jumilla
De zomers zijn verzengend heet waarbij de temperatuur vaak oploopt tot 40 graden, waarbij zeewind soms voor wat verkoeling zorgt. De winters daarentegen zijn vaak koud met temperaturen van - 5 graden Celcius.

De druiven en wijnbereiding van Jumilla wijn

De belangrijkste druif van Jumilla is de inheemse Monastrell. De Monastrell druif is goed bestand tegen de droogte en hitte in het gebied. Monastrell wijnen uit Jumilla zijn beroemd! Andere blauwe druiven die worden gebruikt bij de bereiding van Jumilla wijn zijn Tempranillo, Garnacha, Cabernet Sauvignon, Merlot en Syrah. De witte druivensoorten die worden verbouwd zijn Merseguera, Airén, Macabeo en Pedro Ximénez.